Temel, adamın birinin kendisini iskeleden denize attığını gördü. Hemen ardından atladı, adamı boğuşa boğuşa karaya çıkardı. Adam “Yaşamak istemiyorum.. Beni niye kurtardın” diye bağırdı çağırdı. Temel’in elinden kurtuldu ve gene denize atladı. Temel de peşinden. Gene boğuştular. Güçlü kuvvetli Temel adamı bir kez daha karaya çıkarmayı başardı. Adam sahilde yürüdü, orada bir ağaç buldu. Dalına kendini astı. İki saat sonra karakolda komiser Temel’in ifadesini alıyordu.
“O buz gibi havada iki kez denize dalıp adamı sen kurtardın değil mi?..”
“Evet amirim.”
“Peki adam kendini astığında niye gidip ipi kesmedin de, oturup rüzgarda sallanmasını seyrettin.”
“Ben zavallı adamın, kendini kuruttuğunu düşünmüştüm, amirim.”
“O buz gibi havada iki kez denize dalıp adamı sen kurtardın değil mi?..”
“Evet amirim.”
“Peki adam kendini astığında niye gidip ipi kesmedin de, oturup rüzgarda sallanmasını seyrettin.”
“Ben zavallı adamın, kendini kuruttuğunu düşünmüştüm, amirim.”