Fotoğrafları Gördükten Sonra Enerji İçecekleri Hakkında Tekrar Düşüneceksiniz

M

Muzik

Guest
Bu Hikayeyi Ve Fotoğrafları Gördükten Sonra Enerji İçecekleri Hakkında Tekrar Düşüneceksiniz
adamm.jpg

Bu, uyarıcı bir hikayedir. Sizi korkutacak bir hikaye değil, farkındalığınızı yükseltecek bir hikayedir. Brianna’ya olan bu tecrübe son derece talihsizdir ancak enerji içeceklerinin tüm vücudumuz üzerindeki zararlı etkileri konusunda bilinçli ve farkında olmak adına; şimdi dünyaya bir örnek olarak sunulacaktır.
Tüm okuyucuları, vücudunuzu ihlal etmeyi seçmeye devam ederken bedeninize ve potansiyel olarak ailenize ne olacağı, her zamankinden daha fazla dikkate almaya çağırıyorum.

Brianna’nın, kendi kelimeleriyle, onun ve kocasının hayatının, ilk çocuğunu doğurmadan sadece birkaç hafta önce nasıl değiştiğiyle ilgili hikayesi aşağıdadır.
enerji-i%C3%A7ece%C4%9Fi.jpg

Günlük serüvenlerini Sara Endres’in belgelediği bir dizi güzel portre içinde seçtiler.
Merhaba, adım Brianna, ve bu benim hikayem …
Aşk küçük bir şey değildir. Telefon görüşmeleri, tarihler ya da hatıralardan ibaret değildir. Aşk, fedakarlık yapacağını bile bilmediğin şeyleri feda edeceğini biliyor. Aşk özveridir.
” Hayatının sarsıldığını hiç hissettin mi? “
Akciğerleriniz sıkışıktır ve kısa bir süre için hiçbir şey yapamazsınız. Hareket edemezsiniz, düşünemez, tepki bile veremezsiniz. Ben yaşadım. İlk çocuğuma hamileyken, hiç yaşamayacağımı düşünmediğim bir şey yaşadım. Hamile kalmanın, şimdiye kadar çıktığınız en şaşırtıcı yolculuklardan biridir. Yeni bir hayat yaratıyorsun. Hiç görmediğin biri için koşulsuz bir sevgi besliyorsun. Eşim Austin ve ben, küçük oğlumuzla tanışacağımız için çok heyecanlanıyorduk. Onu evimize getirmeyi ve 3 kişilik bir aile olmayı hevesle bekliyorduk. Austin’in işi yoğun çalışmayı gerektiriyordu. Bununla baş edebilmek için bir yol bulmuştu, bu sayede asla hastaneye gitmeye ihtiyaç duymuyordu.
%C3%A7ocuk.jpg

O gece uykudayken, bütün dünyamın, birkaç saatte parçalanacağını tahmin etmemiştim. Hala annem o sabah beni uyandırdığını hatırlıyorum. “Austin kaza geçirdi” dedi. Tek bildiğim kocamın hastanede olduğu idi. En kötüsü? Nedenini bilmiyordum. Hastaneye varınca kocamın, çocuğumun babasının, çok sevdiğimin beyin kanaması geçirdiğini öğrendim.
Doktorlar, bunun aşırı enerji içeceği tüketiminden kaynaklandığını söyledi. Eşimin, yoğun tempoyla başa çıkabilmek için bulduğu yol beyin kanaması geçirmesine neden olmuştu. Austin ameliyat edildi ve acı dolu 5 saat geçirdikten sonra onu görmemizin zamanı geldi. O, makinelere bağlıyken tek görebildiğim ailesi oldu. Annesinin gözlerindeki ışığın yok olduğunu gördüm. Babasının ağladığını gördüm. Birlikte meydana getirdikleri hayatın, sürüp sürmeyeceğini bilmiyorlardı.

Sevdiğim ve parçası olmaktan mutluluk duyduğum yeni ailemin bu hâlini izlemek nasıl bir his olacaktı bilmiyordum.
adam.jpg

Austin’in, kafatasının önünde onarılamaz bir fiziki eksiklik vardı. Ertesi gün iki ameliyat daha geçirdi. Ardından felç gibi hazırlıklı olmadığımız bazı şeylerle karşı karşıya kaldık. Austin hastanede yatarken, sadece iyi olması için dua ediyordum ve ondan asla vazgeçmeyeceğimi biliyordum. Ne kadar dağınık olursa olsun hayatımızı yeniden toparlayacaktık ve ben onun tarafında olacaktım. Hastanede geçirdiğimiz 2 haftanın ardından bizimle kalıp kalmayacağını bilmeden onu yatağında bıraktık. Bebeğimi doğurmanın artık zamanı gelmişti.

Austin’in bu büyük ânın bir parçası olacağını ummuştum. Yanımda olacak ve elimi tutacaktı. Kordonu kesmek için orada olacaktı. Oğlumuza birlikte “Dünyaya hoş geldin” diyecektik. Olması gereken yaşadığım şey değildi. Ancak oğlumu elime aldığımda bir mucize oldu; Austin uyandı.
enerji-i%C3%A7eceg%C4%B1-683x1024.jpg

Onu görmeden yaklaşık 1 hafta geçirdim. Her gün onu düşündüm. Babasına benzeyen çocuğuma bakıp ağladım. Bebeğim henüz 1 haftalıkken yanından ayrılmak zorunda kaldım. Austin’i görmem gerektiğini biliyordum. Yanına gidip bebeğimizin burada olduğunu ve ona ne kadar ihtiyacımız olduğunu söylemeliydim.
adam2.jpg


2 aydan biraz daha fazla süre sonra oğlumuz sonunda babasıyla tanıştı. Bunun olduğuna inanamadım. Mutluluk kalbime geri döndü. Bir süre sonra Austin eve dönebildi. Hayatımız normal devam etmiyor. Artık hekim ziyaretleri ve hastaneye gitme zorunluluğumuz var. Güzel, küçük oğlum ve kocamla ilgilenmek için her gün uyanıyorum. Yemek hazırlıyorum, fizik tedavi hareketleri yapıyoruz, konuşma terapisi ve mesleki terapi için yardımcı oluyorum. Kişisel temizlik konusunda eşime yardım ediyorum. Ona hayatının her alanında destek oluyorum. Zorlanıyorum ve yorgunum ama birlikte en iyisini yapacağız. O, âşık olduğum adamla aynı görünmüyor ama iyileşmesine yardımcı olmak için, hayatını iyileştirmek için savaşıyoruz. Bir gün kazanacağız. O zamana kadar ondan asla vazgeçmeyeceğim. Aşk özveridir ve ben onu hayattan daha fazla seviyorum.
 

JudeL

La Tahzen innaALLAH'e meane
HanımZade
Katılım
27 Tem 2017
Mesajlar
2,559
Tepkime puanı
6,117
Puanları
0
Cinsiyet
Kadın
İnsanın, yüreğinde böyle bir sevgiyi taşıyabilmesi , Ne olursa olsun vazgeçmemesi ne kadar güzel . Çok etkilendim .
 
Üst
Alt