Allah Te‘âlâ şöyle buyurmaktadır:
﴾لَقَدْ كَانَ لَكُمْ ف۪ي رَسُولِ اللّٰهِ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُوا اللّٰهَ وَالْيَوْمَ الْاٰخِرَ وَذَكَرَ اللّٰهَ كَث۪يراًۜ﴿
‘’Andolsun ki elbette sizin için; (özellikle de) Allâh’tan ve o son günden korkmakta bulunmuş olan ve (korku, arzu, bolluk ve darlık gibi tüm hallerinde) Allâh’ı çokça anmış olan kimseler için Allâh’ın Rasûlünde pek güzel ve uyulmayı gerektiren çok güzel bir örnek bulunmaktadır! (Nitekim, onun harpteki sebatı ve Allâh yolunda birçok zorluklara katlanması da mü’minlerin örnek alması gereken başlıca özelliklerindendir.)’’[1]
Peygamber Efendimiz (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) örnek bir insan olarak, hayatın her alanında bize Allah (Celle Celâluhû) tarafından bahşedilmiş en büyük rehber ve değerimizdir. Devlet başkanlığından aile reisliğine kadar her sahada üstün bir ahlâk ortaya koymuş, ilâhî destek ve denetim altında bulunduğu ve gerektiğinde Rabbinin yardımını gördüğü hâlde sıradan bir insan gibi hayatın bütün zorluklarını yaşamıştır.
Kur’ân Ahlâkı
Nevvâs ibni Sem‘ân (Radıyallâhu Anh) dan; Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)e iyilik ve günahtan sordum da Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem): “İyilik, güzel huydur. Günah, vicdanını rahatsız eden ve insanların duymasından hoşlanmadığın şeydir.” buyurdu.[2]
Sa‘d ibni Hişâm’dan rivâyet edildiğine göre şöyle dedi: Ben Âişe (Radıyallahu Anhâ)ya: “Bana Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)in ahlâkını (yaşayışını) anlatır mısın?” dedim,. Âişe (Radıyallahu Anhâ): ‘’Peygamberin ahlâkı (yaşayışı), Kur‘ân’dan ibâretti.’’ cevabını verdi.[3]
Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) Efendimiz başka hadîs-i şerîflerinde: “Beni rabbim terbiye etti ve terbiyemi güzel kıldı.”[4] buyurarak kendisi de Allah Te‘âlâ’nın verdiği nimetleri zaman zaman dile getirmiştir. Böylece hem nimete şükrünü yerine getirmiş hem de ümmetine örnek olmuştur.
Hilkatindeki Güzellik ve Temizlik
Rasûlüllâh Efendimiz (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)in yaratılışındaki güzellik, sözüne sohbetine olduğu kadar tavır ve hareketlerine de yansımıştır. Onun kaba ve çirkin bir söz söylediği, utanılacak veya göreni utandıracak bir iş yaptığı hiç görülmemiştir. Abdullah ibni Amr (Radıyallâhu Anhümâ)nın rivâyet ettiği bir hadîs-i şerîfte Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur: “En hayırlınız, ahlâkça en güzel olanlarınızdır.”[5]
Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)in insanları kendisine hayran bırakan özelliklerinden biri de herkese değer vermesi ve hiçbir şekilde nezaketi ihmal etmemesidir. Gördüğü insanlara ayırım yapmadan önce o selâm verir, erkeklerle tokalaşır, muhatabı elini bırakmadıkça o da bırakmazdı. Karşısındakine bütün vücuduyla dönerek konuşur ve muhatabı yüzünü çevirmedikçe Rasûl-i Ekrem (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) de çevirmezdi.[6]
Allah Te‘âlâ, ümmeti olarak bizleri o yüce Nebî (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) ile sevinen ve onunla mutlu olanlardan eylesin! Bizleri, hayatın iyi-kötü, zor-kolay her durumunda onun sünnetinden ayırmasın!
Dipnotlar
[1] Ahzâb Sûresi, 21.
[2] Müslim, Birr, 45; Dârimî, Rikâk, 73, 2/628.
[3] Müslim, Müsâfirîn, 39.
[4] es-Süyûtî, el-Câmi‘u’s-Sağîr, No. 911.
[5] Müslim, Fezâil, 68.
[6] Tirmizî, Ṣıfâtü’l-Kıyâme, 46.
﴾لَقَدْ كَانَ لَكُمْ ف۪ي رَسُولِ اللّٰهِ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُوا اللّٰهَ وَالْيَوْمَ الْاٰخِرَ وَذَكَرَ اللّٰهَ كَث۪يراًۜ﴿
‘’Andolsun ki elbette sizin için; (özellikle de) Allâh’tan ve o son günden korkmakta bulunmuş olan ve (korku, arzu, bolluk ve darlık gibi tüm hallerinde) Allâh’ı çokça anmış olan kimseler için Allâh’ın Rasûlünde pek güzel ve uyulmayı gerektiren çok güzel bir örnek bulunmaktadır! (Nitekim, onun harpteki sebatı ve Allâh yolunda birçok zorluklara katlanması da mü’minlerin örnek alması gereken başlıca özelliklerindendir.)’’[1]
Peygamber Efendimiz (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) örnek bir insan olarak, hayatın her alanında bize Allah (Celle Celâluhû) tarafından bahşedilmiş en büyük rehber ve değerimizdir. Devlet başkanlığından aile reisliğine kadar her sahada üstün bir ahlâk ortaya koymuş, ilâhî destek ve denetim altında bulunduğu ve gerektiğinde Rabbinin yardımını gördüğü hâlde sıradan bir insan gibi hayatın bütün zorluklarını yaşamıştır.
Kur’ân Ahlâkı
Nevvâs ibni Sem‘ân (Radıyallâhu Anh) dan; Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)e iyilik ve günahtan sordum da Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem): “İyilik, güzel huydur. Günah, vicdanını rahatsız eden ve insanların duymasından hoşlanmadığın şeydir.” buyurdu.[2]
Sa‘d ibni Hişâm’dan rivâyet edildiğine göre şöyle dedi: Ben Âişe (Radıyallahu Anhâ)ya: “Bana Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)in ahlâkını (yaşayışını) anlatır mısın?” dedim,. Âişe (Radıyallahu Anhâ): ‘’Peygamberin ahlâkı (yaşayışı), Kur‘ân’dan ibâretti.’’ cevabını verdi.[3]
Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) Efendimiz başka hadîs-i şerîflerinde: “Beni rabbim terbiye etti ve terbiyemi güzel kıldı.”[4] buyurarak kendisi de Allah Te‘âlâ’nın verdiği nimetleri zaman zaman dile getirmiştir. Böylece hem nimete şükrünü yerine getirmiş hem de ümmetine örnek olmuştur.
Hilkatindeki Güzellik ve Temizlik
Rasûlüllâh Efendimiz (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)in yaratılışındaki güzellik, sözüne sohbetine olduğu kadar tavır ve hareketlerine de yansımıştır. Onun kaba ve çirkin bir söz söylediği, utanılacak veya göreni utandıracak bir iş yaptığı hiç görülmemiştir. Abdullah ibni Amr (Radıyallâhu Anhümâ)nın rivâyet ettiği bir hadîs-i şerîfte Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur: “En hayırlınız, ahlâkça en güzel olanlarınızdır.”[5]
Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)in insanları kendisine hayran bırakan özelliklerinden biri de herkese değer vermesi ve hiçbir şekilde nezaketi ihmal etmemesidir. Gördüğü insanlara ayırım yapmadan önce o selâm verir, erkeklerle tokalaşır, muhatabı elini bırakmadıkça o da bırakmazdı. Karşısındakine bütün vücuduyla dönerek konuşur ve muhatabı yüzünü çevirmedikçe Rasûl-i Ekrem (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) de çevirmezdi.[6]
Allah Te‘âlâ, ümmeti olarak bizleri o yüce Nebî (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) ile sevinen ve onunla mutlu olanlardan eylesin! Bizleri, hayatın iyi-kötü, zor-kolay her durumunda onun sünnetinden ayırmasın!
Dipnotlar
[1] Ahzâb Sûresi, 21.
[2] Müslim, Birr, 45; Dârimî, Rikâk, 73, 2/628.
[3] Müslim, Müsâfirîn, 39.
[4] es-Süyûtî, el-Câmi‘u’s-Sağîr, No. 911.
[5] Müslim, Fezâil, 68.
[6] Tirmizî, Ṣıfâtü’l-Kıyâme, 46.